In tegenstelling tot oma ben ik niet langer geïnteresseerd in het leven van de onrealistische verwachting van "ALLE anderen versmaden tot de dood ons scheidt." Emotionele en seksuele exclusiviteit voor het leven is misschien de definitie van toewijding voor anderen, maar het is niet langer voor mij.

Ik ben niet langer geïnteresseerd in het soort toewijding waarbij mijn partners en ik onze natuurlijke aantrekkingskracht tot een ander niet kunnen uiten of onze natuurlijke angst om in de steek gelaten te worden.

Deze onderdrukte uitingen, geworteld in angst, leiden tot interne schaamte waarin ik niet langer geïnteresseerd ben. Dit heeft onvermijdelijk invloed op het vermogen van mijn partners en mijn vermogen om diep met elkaar er in te duiken.

Ik ben niet geïnteresseerd in het forceren van relaties om deze maanden, jaren of zelfs decennia voort te laten duren omwille van 'toewijding', terwijl ze natuurlijk hadden moeten overgaan in het voordeel van alle betrokkenen.

Ik ben ook niet geïnteresseerd in het giftige patriarchale verhaal waarin het voor mannen meestal oké was om millennia lang niet-monogaam te zijn, terwijl vrouwen (mannenbezit) zijn verbasterd en zelfs vermoord omdat ze promiscue of ontrouw waren.

Dat is allemaal NIET mijn mening over toewijding.

Toewijding in polyamoreuze relaties

Net als oma zet ik me in om een mooi leven op te bouwen met mijn primaire partners, bewust co-ouder te zijn, aandachtig te communiceren, om iedereen emotioneel, financieel en anderszins te ondersteunen... (zolang het werkt voor alle betrokkenen).

Mijn diepste inzet is om mijn partners niet alleen te zien overleven, maar te zien BLIJVEN in onze bewust open instelling, of dat nu alleen bij mij gebeurt of niet. Er is keuzevrijheid in een polyamoreuze relatie.

EN

Ik wens dat iedereen met wie we contact maken - of het nu voor een reden, een seizoen of een lange tijd is - dat ook zij gedijen!

Het maakt niet uit hoe die connecties eruit zien... vriendschappen, liefdes of iets daartussenin, ik hoop alleen dat al diegenen wiens harten we hebben geraakt, op de een of andere manier beter worden door ons te kennen.

Dus, hoe ziet floreren of 'beter' eruit?... Nou, ten eerste, het begint met ervoor te zorgen dat iedereen zich veilig voelt, gezien wordt en een betekenisvolle liefde en verbinding ervaart.

Dat zijn immers de basisfundamenten van alle belangrijke relaties en connecties.

Voor mij, en dit is de sleutel, ziet een bloeiende relatie er ook uit als een toewijding aan VERANTWOORDE VRIJHEID, zodat iedereen avontuur, afwisseling en nieuwigheid kan ervaren.

Afwisseling is een fundamentele menselijke behoefte die vaak wordt genegeerd binnen de grenzen van conventionele toegewijde relaties.

Bloeiend lijkt ook op een toewijding aan "bewuste koppeling" door je matches goed te begrijpen en te kiezen.

Ik geloof in verantwoordelijk GROEIEN in liefde, niet alleen (per ongeluk) verliefd worden.

Ik geloof ook in “bewust ontkoppelen” wanneer verbindingen niet meer matchen.

Voldoen aan kernbehoeften door middel van polyamorie

Dus, waarom?... Waarom je inzetten voor al dit werk dat gepaard gaat met traditionele toegewijde relaties?

Omdat groei en service de twee grootste behoeften van mijn geest zijn, en door polyamoreuze relaties heb ik veel groei ondervonden voor mezelf en anderen.

En dan heb ik het niet over groei die in boeken of workshops zit. Ik heb het over emotionele groei, spirituele groei, erotische groei, diepe genezing EN een dankbaar gevoel van dienstbaarheid dat ik heb gevonden in romantische ervaringen die we hebben gedeeld met een aantal zeer speciale mensen.

Het is mijn persoonlijke en bescheiden mening dat door ethische, consensuele, bewuste en geïntegreerde polyamoreuze relaties, onze hele liefdesconstellatie leeft en zal blijven LEVEN.

Ik zie onze constellatie als een complex ecosysteem van prachtige zielen, elk met hun eigen unieke kaart van menselijke behoeften.

Sommige zijn dichter bij ons, en sommige zijn veel verder weg in tijd en ruimte. Toch hebben ze allemaal een heel speciaal plekje in ons hart.

Ik vermoed dat we ook een blijvende plek in hun hart hebben.

De fundamentele menselijke behoeften aan zekerheid, betekenis en liefde liggen ruimschoots binnen het bewustzijn van de meeste mensen, maar de even legitieme behoeften aan afwisseling, groei en bijdrage worden vaak over het hoofd gezien.

Ik geloof dat zonder de vrijheid om variatie, groei en bijdrage te creëren in hoe we ons verhouden, veel traditionele toegewijde relaties in verwarrende toestanden van stagnatie, verveling of wrok jegens hun partners vervallen ... alles ziet er misschien goed uit "op papier", maar iets voelt vaak mis!

Die onvervulde behoeften kunnen uitmonden in passief-agressief, angstig of vermijdend gedrag wanneer geliefden zich er gewoon niet van bewust zijn.

Ik geloof dat door niet aan deze fundamentele menselijke behoeften te voldoen, veel partners de verbinding verliezen, elkaar niet meer zien en zich uiteindelijk onveilig gaan voelen.

Symptomen zijn onder meer seksloze relaties, constant ruzie, eenzaamheid of bedrog.

19 jaar van mijn leven was ik toegewijd en toegewijd aan mijn ex-vrouw. Ze was (en is) een geweldig mens. Ik was heel veilig, gezien en geliefd... en zij ook... toch waren we niet vrij om samen met anderen te verkennen... niet vrij om te groeien en bij te dragen op de manieren waar mijn geest naar verlangde.

Toen evolueerden we, we openden ons huwelijk, we maakten enkele fouten, we ontkoppelden bewust, ik verkende meer open relaties en maakte nog meer fouten, evolueerde nog meer.

Hoewel het niet perfect is, kan ik met vertrouwen zeggen dat mijn geliefden en ik een polyamoreuze relatie hebben EN zeer toegewijd zijn aan elkaar. Ik wens dat dit het geval is voor iedereen die dapper genoeg is om in deze andere prachtige wereld van ethische, consensuele, bewuste, polyamoreuze relaties te stappen.

Altijd in dienst,

Shai