Het was het soort deur dat iemand naar de hel zou kunnen leiden - of Alice's wonderland, afhankelijk van de ervaring van elke klant met het evenement. Een grote, onheilspellende, ongemarkeerde deur was in de muur uitgehouwen onder een brug in het centrum van Londen. Aan weerszijden stonden twee palen met een fluwelen VIP-touw ertussen; de ingang bewaken van mijn eerste groepservaring met Naomi. Onze harten gingen tekeer toen we ons klaarmaakten voor de nacht die voor ons lag, en ze sloegen een slag over toen ik de deur voor ons opendeed om naar binnen te gaan.

De Smaragden Zaal

We werden begroet door een paar mooie jonge dames en een vrij grote heer in het zwart gekleed. Ze controleerden onze identiteitskaart om er zeker van te zijn dat we op de lijst stonden en keken snel in mijn tas om er zeker van te zijn dat ik niets illegaals meebracht. Nadat we onze jassen in de garderobe hadden achtergelaten, werden we naar de grote zaal geleid.

Naomi en ik waren ongeveer een jaar samen toen we besloten om als koppel aan onze eerste open ervaring te beginnen. Dit was het dan: ons eerste seksfeestje.

De zaal bood plaats aan ongeveer 250 mensen - allemaal nerveuze ontdekkingsreizigers die op zoek waren naar een soort avontuur in seksuele zelfexpressie . Het ijs werd gebroken door een show van acrobatiek, dans en een beetje burlesque, om ons te vermaken terwijl we onze zenuwachtige zenuwen verdoofden met alcohol en de andere goudzoekers om ons heen ontmoetten.

Gelukkig zaten we aan dezelfde tafel als Emerald. Ze was midden twintig, lang en slank, met een melkwitte huid en lang, golvend rood haar. Ze was opvallend om naar te kijken en even vermakelijk om mee te praten. Ze was met een ander meisje en een andere jongen gekomen, maar ze had geen vaste relatie. Ik hoopte stiekem dat Naomi zich net zo tot haar aangetrokken voelde als ik. En ik bracht de volgende paar uur stilletjes door met haar willen en wachten.

We dronken champagne en praatten terwijl de dansers en aerialists ons vermaakten. Langzaam maar zeker begon kleding te worden verwijderd, waardoor steeds meer topless mannen zichtbaar werden en een groeiende selectie vrouwen in lingerie. Toen het amusement voorbij was, nodigde de gastvrouw ons uit om onze glazen te vullen, een vriend te zoeken en te neuken. Naomi en ik waren opgewonden en volgden in de voetsporen van degenen om ons heen die hun kleding uittrokken.

Ik herinner me het nu alsof het allemaal in één keer te snel voorbij was gegaan. Ik voelde me high, vol in het leven, doordrenkt van zonde en verloren in een zee van lichamen die allemaal tegen elkaar aan bewogen. Hele universums werden gecreëerd en stortten in, liefdes werden uitgekristalliseerd en overal om ons heen werden vertrouwensrelaties gesmeed en vernietigd.

Opeens was mijn tijd gekomen. Ik had hiervoor getraind.

De 20 meter dans

Ik reikte in mijn tas en kwam langzaam uit een twintig meter lang henneptouw. Naomi kleedde zich langzaam uit voor de toekijkende menigte, en ik hield alleen in mijn boxershort aan. Mijn ogen gingen naar de hare toen ik het touw door mijn handen trok; Ik strekte mijn armen herhaaldelijk in volle lengte uit om het touw te laten zien aan iedereen die de stap van voyeur in onze dans zou durven zetten.

Ik legde de eerste knoop en drapeerde het touw om Naomi's nek; haar kussend. Toen, wat misschien slechts momenten waren (maar ik voelde me volkomen tijdloos) wond ik mezelf en het enkele stuk touw langzaam om Naomi's naakte lichaam. Ik raakte haar alleen aan door het touw dat nu een verlengstuk van mezelf was - terwijl ik haar vastbond in een zachte echo van duizend generaties patriarchale onderwerping.

Een van de momenten die zelfs nu nog het meest in mijn geheugen gegrift is, vond plaats toen mijn blik even uit mijn focus dwaalde en ik mijn ogen kruiste met een vrouw aan een tafel een paar meter verderop. Ze zat met vier andere vrouwen, allemaal alleen gekleed in haarspelden en champagneglazen: ze staarden ons allemaal aan, ze wilden allemaal, ze wachtten allemaal. Wat wilden ze? Ik stelde me voor, hoe onwaarschijnlijk ook, dat ik het was. Maar het was waarschijnlijker Naomi.

Ze wilden haar, veronderstelde ik. Niet voor zichzelf, maar om haar op dat moment te zijn, om die bindende liefde in een kronkelend touw te voelen, en om zelf het enige territorium te zijn, al was het maar voor een moment, van een vriendelijke en dominante minnaar. Om uit die hete kamer een herinnering aan zichzelf te kerven in een touwjurk, gebonden en tentoongesteld aan een menigte van anderen die even graag willen, evenzo wachten.

Bindende Smaragd

Maar alleen de dapperen, of misschien roekelozen, zouden die heilige ruimte tussen minnaars die zo nauw aan elkaar verbonden waren als Naomi en ik durven betreden. Emerald was dapper, of misschien roekeloos, om precies dat te doen. Ze stapte de dans binnen een seconde nadat Naomi en ik de touwjurk hadden afgemaakt, en benaderde me direct.

"Kun je mij ook vastbinden?" Zij vroeg.

“De vaardigheid is van mij. De touwen zijn van haar.” zei ik, gebarend naar Naomi.

Naomi en ik hadden voor het evenement afgesproken dat als we een dame zouden vinden met wie we allebei een band hadden, we haar zouden vragen om een tijdje met ons mee te doen. Maar we waren het er evengoed over eens dat de touwen heilig waren. Ze waren alleen van Naomi, en mijn diensten in de Shibari-dans gingen met hen mee. Maar op dat moment hing er iets schoons en helders in de lucht - zoals 's ochtends diep ademhalen na een sneeuwstorm. En toen Emerald Naomi benaderde om toestemming te vragen om dat heilige der heiligen binnen te gaan, werd het gegeven.

Langzaam, methodisch, ontwikkelde ik het touw rond Naomi's lichaam totdat het weer levenloos in mijn handen viel. Toen richtte ik mijn blik op Emerald; haar naar binnen lokkend als een prooi zodat we samen een nieuwe dans konden beginnen. Ik raakte haar door het touw heen - ik schampte haar fluwelen huid even met mijn vingers - en wond mezelf en het touw om haar heen.

Bindend en erbij passend

Naomi stapte in en uit de dans. Ze zou met ons meedoen door Emerald aan te raken en te kussen, en daarna mij. En ze stapte weer uit, alsof ze ons wilde verzekeren dat de dans net zo mooi was voor haar als voor iedereen die geen aanspraak maakte op het touw, of voor mij. Toen de jurk was vastgebonden en onze nieuwe vriendin vastgebonden, verplaatste ik haar langzaam naar een tafel in de buurt. Ik boog haar eroverheen en had seks met haar voor de menigte voyeurs - de dames nipten langzaam van hun jaloezie aan de nabijgelegen tafel. Naomi zou me later vertellen dat naar mij kijken met Emerald een van de meest opwindende ervaringen van haar leven was.

Ik verwijderde het touw van Emerald, wikkelde het op en stopte het terug in mijn tas. Anderen kwamen om de ervaring vragen, en we hebben ze allemaal geweigerd. Ik wilde toen alleen maar bij Naomi zijn. We dronken wat, praatten en hadden seks op de bank aan de tafel waar we de avond waren begonnen.

Als ik die avond alleen geweest was, zou ik dan met meer vrouwen seks hebben gehad? Kan zijn. Ik weet het niet. En het maakt niet uit. Omdat ik die avond niet van mezelf was - of welke avond dan ook. Ik, net als het touw dat haar eerder had vastgebonden, behoorde volledig toe aan Naomi.

Als ik terugkijk op die avond, kan ik eerlijk zeggen dat als ik seks had kunnen hebben met iedereen die ik wilde, ik waarschijnlijk seks had gehad met meer vrouwen. En aan mijn lot overgelaten, zou ik zeker leuke vrouwen ontmoeten en in mijn eigen tempo en bevlieging zinloze seks hebben gehad. Maar dat deed it niet.

Waarom? Omdat dat deel van mij niet meer van mij is. Ik heb het aan Naomi gegeven.

Dit bericht is een fragment uit het aankomende boek OPEN: Conversations for People Considering an Open Relationship , dat in oktober 2021 verschijnt.